χορός & γονιμότητα:
από τη μινωική Κρήτη, στον κόσμο
ο χορός της
Isadora Duncan
Ένα ταξίδι που θα φέρει στο φως κρυμμένα μυστικά του σώματος και της ψυχής μας Η κίνηση της Θεάς της Γονιμότητας θα μας εμπνεύσει να ανακαλύψουμε μαζί τα οφέλη της τόσο στο σωματικό όσο και στο πνευματικό κομμάτι του εαυτού μας, ξετυλίγοντας το μίτο, με αφετηρία τη μινωική Κρήτη, και λαμβάνοντας υπόψη την ανταλλαγή στοιχείων λατρείας και πολιτισμού με την Αίγυπτο, αλλά και με άλλους πολιτισμούς, θα ανακαλύψουμε τη σύνδεση της Θεάς
των όφεων με την Αιγυπτιακή Θεά, και θα μυηθούμε κινησιολογικά στην τελετουργία της βάσης και τη σύνδεσή μας με το κέντρο γονιμότητας του σώματός μας. Μια διαφορετική προσέγγιση σε έναν παρεξηγημένο χορό, και μια εμβάθυνση με πολιτιστικές και θεραπευτικές προεκτάσεις.
Τα μαθήματα περιλαμβάνουν θεωρία και πρακτική κινησιολογία.
Η συμμετοχή δεν απαιτεί προηγούμενη εμπειρία στο χορό.
Προέλευση του χορού Oriental
Η καταγωγή του χορού έχει τις ρίζες της στην ιεροτελεστία της γέννας. Οι ρίζες του χορού είναι οι λατρευτικές τελετές γονιμότητας του αρχαίου κόσμου. Αυτές οι τελετές λατρείας υπήρχαν σε όλους τους αρχαίους πολιτισμούς, όπως για παράδειγμα στη μινωική Κρήτη, όπου η κυριότερη θεότητα ήταν η μεγάλη μητέρα Θεά. Η λατρεία της θεάς αυτής σχετίζεται με την αγάπη των ανθρώπων για τη φύση, τον κύκλο των εποχών και την αναπαραγωγική διαδικασία. Η θεά είναι γυμνόστηθη με το μικρό πάνθηρα στο κεφάλι , κρατώντας ψηλά σε κάθε χέρι από ένα φίδι, γι’ αυτό ονομάζεται και «Θεά των όφεων».
Η μεγάλη Μητέρα Θεά εμφανίζεται και σε άλλους πολιτισμούς με διαφορετικές ονομασίες, όπως Durga, Parvati, Mylitta, Isis, Ashtoreth, Astarte, Ishtar, Aphrodite, Venus, Ceres κλπ. Η λειτουργία αυτών των θεοτήτων ήταν αναπαραγωγική, με μια ευρεία παγκόσμια έννοια, ώστε να επιβεβαιωθεί ο κύκλος της ζωής. Αυτή η λειτουργία ξεκίνησε την πρακτική των χορευτών που χόρευαν σε ναούς ώστε να τιμήσουν τη γονιμότητα. Οι χορευτές αυτοί θεωρούνταν επίτιμοι πολίτες.
Στα αρχαία χρόνια, ο χορός αυτός θεωρούνταν ιερός. Βοηθούσε τις γυναίκες να έχουν ένα λιγότερο επώδυνο τοκετό και ήταν απαγορευμένος για τους άνδρες να τον δουν.
Είναι γήινος χορός και χορεύεται με γυμνά πόδια που ενώνονται με το έδαφος. Μοιάζει να είναι ειδικά φτιαγμένος για το γυναικείο σώμα με έμφαση στους κοιλιακούς μύες, καθώς και κινήσεις των γοφών και του στήθους. Είναι ένας χορός που χαρακτηρίζεται από απαλές πολύπλοκες κινήσεις, οι οποίες εναλλάσσονται με απότομες και γρήγορες μυϊκές κινήσεις.
Ενημερωθείτε για τη δυνατότητα
τακτικής παρακολούθησης ιδιαίτερων μαθημάτων ή σε τμήμα (με μηνιαία εισφορά), ή για τη δυνατότητα περιοδικής παρακολούθησης σε μορφή σεμιναρίου.
Δείτε τους κανονισμο ύς συμμετοχής εδώ
Σάντρα Βούλγαρη
Η Διώνη-Γωγώ Γκανάτσιου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λάρισα και κατοικεί τα τελευταία έντεκα χρόνια στην Αθήνα. Είναι εκπαιδευτικός πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης (Απόφοιτος του παιδαγωγικού τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αιγαίου), αλλά από μικρή ηλικία είχε καλλιτεχνικές ανησυχίες και δε σταμάτησε ποτέ να ασχολείται με το χορό σε όλες του σχεδόν τις μορφές. Για δέκα χρόνια σπούδασε κλασικό μπαλέτο, παρακολούθησε μαθήματα παραδοσιακών χορών όλης της Ελλάδας και συμμετείχε σε χορευτικά συγκροτήματα και παραστάσεις. Διδάχθηκε από καταξιωμένους και έμπειρους δασκάλους σύγχρονο χορό, latin,pole dance, afro fusion,jazz,tribal fusion,acro dance,popping και έχει λάβει μέρος σε πλήθος χορευτικών παραστάσεων σε όλη την Ελλάδα. Εμβάθυνε περισσότερο στη σπουδή του ανατολίτικου χορού και σήμερα παραδίδει μαθήματα σε συνεργασία με διάφορες σχολές στην Αθήνα. Είναι μέλος του συλλόγου έρευνας και μελέτης ελληνικού πολιτισμού και, καθώς ο αρχαίος ελληνικός χορός αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες αγάπες της, δε σταματά ποτέ να ερευνά και να ανακαλύπτει κοινά σημεία του με τον ανατολίτικο χορό που διδάσκει, και ενίοτε να τους συνδυάζει.